Την επανεμφάνιση του λύκου στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, ύστερα από 50 χρόνια απουσίας, κατέγραψε η περιβαλλοντική οργάνωση Καλλιστώ. Η επιβεβαίωση της παρουσίας λύκων στην Πάρνηθα έγινε με εργασίες πεδίου και χρήση ειδικών αυτόματων φωτογραφικών διατάξεων υπέρυθρου, οι οποίες παρέμειναν ενεργές για 6 μήνες και κατόπιν σχετικού αιτήματος για τεχνική βοήθεια από το Δασαρχείο Πάρνηθας τον Σεπτέμβριο του 2014.
Οι κάμερες τοποθετήθηκαν από τον βιολόγο της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ Γιώργο Ηλιόπουλο και τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν αφορούν την παρουσία μιας αγέλης 7-8 λύκων. Τα αποτελέσματα κοινοποιήθηκαν στο Δασαρχείο Πάρνηθας και τον Φ.Δ. Πάρνηθας προς ενημέρωσή τους τον Σεπτέμβριο του 2015, αλλά και τον Οκτώβριο του 2015 ύστερα από επικαιροποίηση. Σύμφωνα με την ΚΑΛΛΙΣΤΩ, το φαινόμενο «ερμηνεύεται αποκλειστικά και μόνο με τη διαδικασία της φυσικής επαναποίκισης από άτομα του είδους σε διασπορά», ενώ η παρουσία του λύκου στην περιοχή δεν αποτελεί απειλή για τους περιπατητές, καθώς οι λύκοι φοβούνται τον άνθρωπο.
Ωστόσο, μπορεί να συνοδευτεί από ζημιές στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο γι αυτό και «πρέπει να υπάρξει σχετική μέριμνα για την ενίσχυση των μεθόδων φύλαξης και προστασίας των κοπαδιών». Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται τοποθέτηση ηλεκτροφόρου περίφραξης γύρω από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και η χρήση καλών σκύλων φύλαξης κοπαδιών. Ο λύκος, ως ανώτερος θηρευτής, αναμένεται να επιδράσει θετικά στο οικοσύστημα της Πάρνηθας και στον αυτόχθονα πληθυσμό του ελαφιού, αλληλεπίδραση, ωστόσο, που πρέπει να παρακολουθείται συστηματικά.
Όπως εξηγεί η οργάνωση, που δραστηριοποιείται για περισσότερα από 10 χρόνια στη μελέτη και διατήρηση των μεγάλων σαρκοφάγων στην Ελλάδα, η διαδικασία επαναποίκισης έχει ξεκινήσει εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, με τη σταδιακή επανεμφάνιση λύκων σε περιοχές της πρότερης κατανομής του είδους στην Στερεά Ελλάδα. Η φυσική δάσωση σε μεγάλες εκτάσεις της ημιορεινής και ορεινής ζώνης, η βελτίωση του νομικού καθεστώτος προστασίας του λύκου και της αρκούδας, και η επανάκαμψη των οπληφόρων, όπως ο αγριόχοιρος και το ζαρκάδι στην Ηπειρωτική Ελλάδα και το ελάφι στον Ε.Δ Πάρνηθας, αποτέλεσαν τις βασικότερες αιτίες για την σταδιακή επανάκαμψη του είδους.